Kontynuacja "Akuszerki z Sensburga". Podobnie, jak pierwsza część, powieść jest wysycona zapachem ziół, smakami Mazur i prostym życiem ludzi "z ziemi i z pór roku". Marianna, córka Akuszerki, ucieka przed wojną na Mazury. Udaje jej się przeżyć, zaszytej głęboko w małej chacie w puszczy. Jednak już po wojnie przychodzi taki moment, że o mały włos nie traci życia. Marianna staje też przed wyborem - posłuchać serca czy intuicji? Czy miłość od pierwszego wejrzenia jest ważniejsza niż lojalność i gotowość do pomocy?
Razem z matką, pielęgniarką w mrągowskim szpitalu, uparcie realizują marzenia o zielarni w polskim już Mrągowie, choć nie jest to łatwe zadanie, są bowiem oskarżane o szerzenie ciemnoty i zabobonów. Kobiety zbliżają się do siebie i wspólnie odbudowują swoje życie. Bieda, niechęć do dawnych mieszkańców, którzy pozostali w mieście, traumy wojenne i powojenne, epidemie - temu wszystkiemu muszą stawić czoła.

Opis pochodzi od wydawcy

Joanna ma 44 lata i jest redaktorką w poczytnym piśmie dla kobiet. Jej świat wywraca się do góry nogami, gdy okazuje się, że uwielbiany przez nią mąż od ponad roku zdradza ją z inną kobietą.

Pewnego zimowego dnia Joanna postanawia zostawić za sobą przeszłość, zabiera córkę i wyrusza w podróż do Jutrzenki, mazurskiej wsi, przesyconej mrozem i... magią, miejsca, w którym wychowała się jej matka. Joanna szuka brata zmarłej matki, wuja Hilarego, który jest gospodarzem rodzinnego domu.

W trakcie podróży matka i córka dostają się w sam środek zimowej zawieruchy, a Joanna znajduje w rowie przy drodze potrąconego wilka. Kobieta zawiadamia odpowiednie służby i ratuje życie zwierzęciu, z którego myśliwi chcieli zrobić trofeum.

Przybycie do Jutrzenki odmieni życie Joanny. Odżyją wspomnienia z dzieciństwa przepełnione zapachem ziół, mazurskimi legendami i nieskrępowaną wolnością. Niemałą rolę odegra również jeden z myśliwych, a także znaleziony przypadkiem przedwojenny pierścień babci Anieli oraz jej pamiętnik.